Profesor w grupie pracowników badawczo-dydaktycznych
Dyscyplina wiodąca: Nauki medyczne; nr orcid 0000-0003-3974-8553
Koordynowane przedmioty: Farmakologia z toksykologią, Badania naukowe w ratownictwie medycznym

Neuropsychofarmakolog specjalizujący się w badaniu leków i substancji wpływających na procesy poznawcze, pamięć, zapamiętywanie i emocje, a także w badaniu depresji i schizofrenii, oraz uzależnień od substancji psychoaktywnych, profesor nauk medycznych, kierownik Zakładu Badań Nowych Leków Instytutu Farmakologii Polskiej Akademii Nauk oraz pracownik badawczo-dydaktyczny Zakładu Ratownictwa Medycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum.

W 1988 roku ukończył studia na Akademii Medycznej w Krakowie. Od 1985 roku pracuje w Instytucie Farmakologii Polskiej Akademii Nauk. Początkowo był tam zatrudniony w Zakładzie Biochemii prowadzonym przez profesora Jerzego Vetulaniego. W latach 1990–1991 badał rolę neuropeptydów: wazopresyny i oksytocyny w procesach uczenia się i pamięci w laboratorium Jana M. Van Ree, w Instytucie Rudolfa Magnusa kierowanym przez Davida De Wied na Uniwersytecie w Utrechcie (Holandia). W 1991 roku obronił doktorat na Uniwersytecie w Utrechcie. W latach 1993–1995 otrzymał Fogarty International Fellowship w National Institutes of Health i dołączył do zespołu Phila Skolnicka. Pracował nad rolą receptorów NMDA w mechanizmie działania leków przeciwdepresyjnych oraz substancji używanych do leczenia uzależnień narkotykowych, w tym ibogainy. Specjalizuje się w badaniu leków i substancji wpływających na procesy poznawcze, pamięć, zapamiętywanie i emocje zwierząt (w tym, na komunikację ultradźwiękową), i potencjalnie użytecznych w leczeniu zaburzeń takich jak depresja i schizofrenia oraz uzależniania od substancji psychoaktywnych.